Niet uitglijden: Voorkomen van uitglijden, struikelen en vallen om de veiligheid van patiënten en ziekenhuispersoneel te vergroten

Uitglijden, struikelen en vallen (STF) kan overal gebeuren, en ziekenhuizen vormen daarop geen uitzondering. Of het nu in een patiëntenkamer of een operatiekamer is, STF’s zijn een potentieel kostbaar en grotendeels te voorkomen risico voor zowel patiënten als ziekenhuispersoneel.

Valpartijen zijn vooral een probleem voor patiënten ouder dan 65 jaar, die de overgrote meerderheid van de ziekenhuispatiënten vormen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zijn valincidenten bij oudere volwassenen de belangrijkste oorzaak van dodelijk en niet-dodelijk letsel bij 65-plussers. In 2014 maakten 29 miljoen oudere Amerikanen een val, waarbij ongeveer 800.000 een ziekenhuisopname nodig hadden. Er is ook het risico dat patiënten vallen terwijl ze in het ziekenhuis zijn. Het Agency for Healthcare Research and Quality (AHRQ) schat dat elk jaar tussen de 700.000 en 1 miljoen ziekenhuispatiënten vallen.

Als patiënten in het ziekenhuis uitglijden, struikelen of vallen, heeft dat gevolgen voor de vergoeding. De Centers for Medicare and Medicaid Services (CMS) classificeert overlijden of ernstig letsel als gevolg van een val tijdens de verzorging in een zorginstelling als een “never event”, wat betekent dat zij de extra kosten in verband met vallen niet vergoeden. En de kosten zijn niet onaanzienlijk. Volgens de CDC bedragen de gemiddelde kosten van een val meer dan 30.000 dollar, terwijl de totale medische kosten in verband met vallen worden geschat op meer dan 50 miljard dollar. Onderzoek heeft ook aangetoond dat één keer vallen de kans verdubbelt dat iemand een nieuwe val, dus als een patiënt het ziekenhuis binnenkomt vanwege een val, is de kans dat hij valt terwijl hij in het ziekenhuis is, nog groter, wat een verhoogd risico inhoudt voor het resultaat en de ervaring van de patiënt, alsook voor de belasting van het ziekenhuispersoneel dat voor hem zorgt.

Gelukkig is het mogelijk om het aantal valincidenten bij patiënten te verminderen door een gezamenlijke inspanning om de beschikbare richtsnoeren te volgen en de juiste apparatuur en opleiding voor clinici te gebruiken.

Ziekenhuizen zijn plaatsen waar kwetsbare patiënten komen om de best mogelijke, veiligste zorg te krijgen. Patiënten komen om vele redenen binnen, en terwijl zij daar zijn, moet alles in het werk worden gesteld om ervoor te zorgen dat aan hun behoeften en aan de verwachtingen van de regelgevers wordt voldaan.

Hoewel de factoren die bijdragen tot valpartijen uniek zijn voor elke patiënt, zijn volgens een analyse van de Sentinel Event database van de Joint Commission over valpartijen met letsel, de meest voorkomende factoren die bijdragen tot STF’s onder meer:

• Ontoereikende beoordeling
• Communicatiestoringen
• Gebrek aan naleving van protocollen en veiligheidspraktijken
• Ontoereikende personeelsoriëntatie, supervisie, personeelsbezetting of vaardigheden
• Tekortkomingen in de fysieke omgeving
• Gebrek aan leiderschap

Er is uitgebreid onderzoek gedaan naar kwaliteitsverbetering om het aantal valincidenten in een ziekenhuis terug te dringen.

Volgens accreditatie-instanties en onderzoeksinstellingen, waaronder de Joint Commission en AHRQ, moeten ziekenhuizen onder meer de volgende beste praktijken volgen om valincidenten en valverwondingen te beperken:

(Zie Verwante)

• Brede bewustmaking: De verantwoordelijkheid voor het identificeren en monitoren van valrisico’s bij patiënten ligt niet alleen bij verpleegkundigen. Ziekenhuizen moeten een multidisciplinaire aanpak hanteren voor interventies waarbij klinisch en niet-klinisch personeel op elk niveau betrokken is. Stel een interdisciplinair valpreventieteam samen en overweeg de benoeming van een uitvoerende sponsor die ervoor kan zorgen dat er voldoende apparatuur en middelen beschikbaar zijn om het ziekenhuispersoneel op succes voor te bereiden.
• Gebruik hulpmiddelen en een aanpak op maat: Niet alle patiënten, ook niet degenen bij wie een valrisico is vastgesteld, hebben dezelfde behoeften. Daarom moet een geïndividualiseerd zorgplan worden ingevoerd dat rekening houdt met de verschillende risicofactoren, behoeften en voorkeuren. Het is belangrijk dat iemand een uitgebreide, geïndividualiseerde beoordeling van val- en letselrisico’s bij een patiënt uitvoert. Het is ook een goed idee om een gestandaardiseerd instrument te gebruiken om valrisicofactoren vast te stellen, zoals de Morse Fall Scale, en dit indien mogelijk te integreren in het elektronisch patiëntendossier van uw ziekenhuis.
• Zorg voor de juiste opleiding: De beste aanpak om valincidenten te voorkomen begint met de juiste informatie. Zorg er daarom voor dat het personeel een opleiding heeft gevolgd en begrijpt wat het beste protocol is om STF’s te voorkomen en, als het een instrument als de Morse Fall Scale gebruikt, zorg ervoor dat zij daarin zijn opgeleid. Indien mogelijk moet ervoor worden gezorgd dat de opleiding en de patiëntenvoorlichting gestructureerd zijn en van gezondheidswerkers afkomstig zijn in plaats van ad hoc te worden verstrekt.
• Zorg voor de juiste uitrusting: Sommige STF’s kunnen plaatsvinden als gevolg van vloeistof op de vloer of een algemeen glad vloeroppervlak. Het is niet genoeg om patiënten advies te geven over veilig schoeisel. Als zij op eigen kracht of met de hulp van een ziekenhuismedewerker opstaan en mobiel zijn, kan het helpen om hun veilig schoeisel met handgrepen te geven. Apparatuur kan ook helpen bij het continentiebeheer, zoals het bieden van frequente hulp bij toiletroutines. De beschikbaarheid van de juiste apparatuur, zoals een commode, kan meer mobiliteit bevorderen.
• Kijk naar recepten: Een andere manier om vallen te verminderen is door klinische interventies, die medicatiebeheer kunnen omvatten. Herzie als onderdeel van een beoordeling de medicatie die in verband wordt gebracht met een verhoogd valrisico en overweeg, indien medisch verantwoord, deze te staken, vooral psychotrope of deliriogene medicatie.
• Patiënten helpen zichzelf te helpen: Door in een vroeg stadium medisch advies te geven over valpreventie, mobiliteitshulpmiddelen zoals wandelstokken of rollators, en, indien medisch goedgekeurd, oefeningen met een fysiotherapeut, kan het ziekenhuispersoneel het zelfvertrouwen en de kracht van de patiënt vergroten, wat valpartijen in de toekomst kan helpen voorkomen.
• Behandeling na een val: Een patiënt die valt in een ziekenhuis kan voor het personeel een waardevolle leerschool zijn. Om van het incident te leren, moet u een groep van personeelsleden op alle niveaus bijeenroepen om te bespreken wat, hoe en waarom de val heeft plaatsgevonden en welke stappen in de toekomst kunnen worden ondernomen om het te voorkomen. Een cultuur van open en eerlijke rapportage aanmoedigen, zodat het personeel zich gesterkt voelt om met informatie naar buiten te komen. Analyseer de gegevens over valpartijen en zoek naar trends die proactief kunnen worden aangepakt.