Wanneer iemand iets moet doen waar hij niet naar uitkijkt, wordt die taak soms vergeleken met een bezoek aan de tandarts. Zoals de meeste uitdrukkingen, is er een reden voor. Een bezoek aan de tandarts is niet alleen een gebeurtenis die velen niet leuk vinden, maar kan voor mensen ook een bron van grote angst zijn.
De angst die patiënten voelen, heeft waarschijnlijk te maken met wat er in hun mond gebeurt, maar er zijn nog andere zorgen en zelfs risico’s voor de patiënt, de tandarts en de mondhygiënist tijdens een tandheelkundige ingreep, vooral met betrekking tot het voorkomen van infecties en de veiligheid van de ogen. Volgens het British Dental Journal heeft 12 procent van de iatrogene verwondingen bij de tandarts betrekking op het oog.
Neem Jenn Morrone’s verhaal. Tijdens een routineafspraak in 2013 liet de tandarts per ongeluk een met streptokokken besmette naald in haar oog vallen. Dit had voorkomen kunnen worden als de tandarts het protocol had gevolgd en Jenn een veiligheidsbril had laten dragen. Helaas heeft het verzuim om dit te doen ertoe geleid dat Jenn haar zicht in haar rechteroog permanent verloor.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) en de Occupational Safety and Health Administration (OSHA) hebben beide duidelijke richtlijnen voor oog- en gezichtsbescherming bij de tandarts om letsel bij de patiënt of de tandarts te voorkomen en infecties zoveel mogelijk te voorkomen.
Hier volgen enkele redenen waarom oogbescherming zo belangrijk is bij de tandarts, en wat tandartsen kunnen doen om zichzelf, hun personeel en patiënten te beschermen.
- Zorg voor een plan: De eerste aanbeveling van de CDC met betrekking tot veilige infectiepreventie in de tandheelkunde is het ontwikkelen en onderhouden van infectiepreventie- en bedrijfsgezondheidsprogramma’s. Zodra het programma is ingevoerd, moet één persoon worden opgeleid die verantwoordelijk is voor de voortdurende coördinatie van het programma.
- Train het personeel: Als u eenmaal een beleid hebt vastgesteld, zorg er dan voor dat het schriftelijk wordt vastgelegd en dat u alle betrokken personeelsleden bij hun indiensttreding over het beleid opleidt en regelmatig bijscholing biedt, idealiter jaarlijks. Dit geldt ook voor degenen die in dienst zijn van externe bureaus en op contractbasis werken, en voor alle vrijwilligers die in uw instelling aanwezig zijn. De opleiding moet zowel de beginselen van de veiligheid van de beroepsbeoefenaar als die van de patiënt omvatten.
- Volg de standaard voorzorgsmaatregelen: De CDC geeft duidelijke voorzorgsmaatregelen, waaronder:
- Het beoefenen van een goede handhygiëne
- Gebruik van geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM’s), zoals handschoenen, maskers en brillen
- Het beoefenen van de veiligheid van scherpe instrumenten, zoals aseptische technieken voor parenterale medicatie
- Het steriel houden van apparatuur en hulpmiddelen
- Zorg voor de juiste uitrusting: In de richtlijnen van 2003 beveelt de CDC aan dat tandartsen een chirurgisch masker dragen dat zowel de neus als de mond bedekt, en een veiligheidsbril met stevige zijkapjes wanneer de patiënt bloed of andere lichaamsvloeistoffen kan opspatten. In dezelfde richtsnoeren wordt aangegeven dat patiënten een veiligheidsbril moeten dragen om hun ogen te beschermen tegen spatten of gruis.
- Gebruik persoonlijke beschermingsmiddelen op de juiste manier: Het is niet genoeg om de juiste PBM’s te hebben. U moet ervoor zorgen dat het personeel weet wat het moet selecteren, hoe het de persoonlijke beschermingsmiddelen correct moet aan- en uittrekken en dat het de persoonlijke beschermingsmiddelen verwijdert voordat het de werkplek verlaat.
- Geef patiënten en personeel een steuntje in de rug: Maak er een gewoonte van om uw patiënten beschermende brillen aan te bieden. Door ze proactief uit te delen, beschermt u hen niet alleen, maar wekt u ook meer vertrouwen en laat u hen weten dat u het beste met hen voorheeft.
Met deze tips kunnen tandartsen een infectiepreventieprogramma opzetten dat het bezoek aan de tandarts veiliger maakt voor henzelf, hun personeel en, het belangrijkst, hun patiënten.
